Να θυμάσαι πάντοτε, ότι το σήμερα είναι δικό σου, το αύριο είναι στο χέρι του Θεού. Και Εκείνος που σου έδωσε το πρωί, δεν σου υπόσχεται και το βράδυ. Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011

Ομαδικη Εργασια ΡΩΣΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ -ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ


Μαθημα: Θρησκευτικα
Ταξη: Γ1
Ομαδικη Εργασια  ΡΩΣΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ -ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ












ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ
1 ΤΑ ΗΛΙΚΑ ΚΑΙ ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ
2 ΕΙΚΟΝΕΣ
3 ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΗΤΕΡΟΥΣ ΑΓΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΦΑΝΗΣ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ
4 ΜΕΡΙΚΑ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΑ
5 Σχολη του Κιεβου
6Ίδρυμα και πρόωρη ιστορία
7Κτήρια και δομές
8Εκκλησία του λυτρωτή σε Berestove
9Εκκλησία του λυτρωτή σε Berestove
10Κύριο άρθρο: Εκκλησία του λυτρωτή σε Berestove
11Σπήλαια
12Κύριο άρθρο: Κοντά στις σπηλιές
13Μουσείο
14Μικροζητημάτατα







ΤΑ  ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ
 Τα πρωιμα εργα τις ρωσικης εικονογραφιας δημιουργηθηκαν στο Κιεβο απο Ελληνες τεχνιτες που εμφανιζονται στην Ρωσια κατα τον 11ου  αιωνα.Τα βασικα χαρακτηριστικα της τεχνοτροπιας του Νοβγκοροντ  ειναι η μικρες φιγουρες το μακρυ προσωπο με χαρακτηριστικα εντονα, μεγαλοπρεπη και γαλινια, η μικρη χρωματικη γκαμα χωρις ενδιαμεσους τονους και η απλοτητα στην συνθεση.Οι εικονες του νοβγκοροντ διακρινονται στισ εικονεσ με πρασινο,καφε και στης εικονες με κιτρινο και ,πολες φορες,πορτοκαλι προπλασμο.  η ακμη του εικονογραφικου ρευματος της Μοσχας κατα τα τελη του 14ου και τις αρχεσ του 15ου  αιονα συνδεεται με την δραστηριοτητα του Θεοφανη του Ελληνα, του Αντρει Ρουμπλιοφ  και του Δανιηλ Τσερνι.Τα κυρια χαρακτιριστικα των εικονων της Μοσχας ειναι η ελευθερια και η πολυπλοκοτητα τις συνθεσησ, οι μεγαλες φιγουρες , η απαλοτητα τισ εκφρασησ τον μορφων και η ανιχτοχρωμοι γκαμα χρωματων. Στην κλασικη  εποχη της Ρωσικης εικονογραφιας , οι εικονες κατασκευαζονταν  απο εναν μονο εικονογραφο,συνηθωσ μοναχο.Απο τον 16ο αιωνα  με την εικονογραφια ασχολουνται και οι κοσμικοι,ενω κατα τον 17ο αιωνα, ιδιαιτερα δε τον 18ο , η εργασια του εικονογραφου εξειδικευεται σε τετιο βαθμο ωστε η εικονα κατεληγε ν περασει απο δεκαδες χερια μεχρις οτου ολοκληρωθει.Αλλοι εικονογραφει ζωγραφιζαν το προσωπο και το σωμα των αγιων ,αλλοι τις ενδυμασιες και τα αρχιτεκτονηματα,αλλοι τις  επιγραφεσς και αλλοι τους σταυρους.Το ξυλο της  εικονας  επεξεργαζονταν ειδικοι τεχνιτες ηταν συνηθως χαμηλης ποιοτητας.Ηδη κατα τον 11ο-12ο αιωνα εμφανιζονται στην Ρωσια εικονες, το υψος των οποιων φτανει τα 2 μετρα ή και περισσοτερο.Τα μεγεθη τους καθοριζονταν απο τις διαστασεις των εκκλησιων. Οι εικονες που  μεταφερονταν σε εκστατειες ή ταξιδια
διπλωματικης φυσης ηταν μεσαιου ή μικρου μεγεθους.Οι σανιδες ενωνονταν με ξυλινους συνδεσμους σε σχημα ρομβου ή < πεταλουδας> .

Οι παλιες ρωσικες εικονες ηταν σκαφωτες.μελετωντας τις διαστασεις της επιφανειας που φερει τη ζωγραφικη παρασταση, του σκαφωματος και του πλαισιου μπορουμε να καταταξουμε χρονικα τις εικονες σε διαφορες εποχες.Οι ερμηνευτικες  εικονογραφιες πηγες  περιειχαν οδηγιες για την θεματικη δομη και συνθεση της εικονας οπως επισης και οδηγιες για τα χρωματα που επροκειτο  να χρησιμοποιηθουν και ταξινομουνταν  κατα μηνες και ημερες συμφωνα με τις ημερολογιακες γιορτες των αγιων.Τα σχεδια αυτα πολλες φορες περιλαμβανουν οδηγιες για τα χρωματα των ενφυματων.Στο προκατακτικο σχεδιο οι εικονογραφοι  ζωγραφιζαν με ραβδους ξυλοκαρβουνου σημυδας.Τα κλαδια σημυδας καθοριζονταν απο τις προεξοχες, ψηνονταν σε αναωγικο περοβαλλον και στη συνεχεια  τοποθετουνταν στην αμμο ή σε στεγνο εδαφος.



Τα συνορα μεταξυ των διαφορων στρωματων της οχρας συγχωνευονταν μεταξυ τους με μια τελειως αδιακριτη στο ματι του ανθρωπου μεταβαση.Αυτος ο τροπος ονομαστηκε  στη Ρωσικη εικονογραφια  <nucamb>,ζωγραφικη ρεουσα, αρμονικη.


Παναγια η Αγια Σκεπη


ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΗΤΕΡΟΥΣ ΑΓΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΦΑΝΗΣ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ
Ο Θεοφάνης ο Έλληνας (ρωσικά Феофан Грек, περ. 1340-1410) ήταν Βυζαντινός ζωγράφος του ύστερου Μεσαίωνα που μεγαλούργησε ως αγιογράφος. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, αλλά έζησε το μεγαλύτερο μέρος του βίου του στη Φεουδαλική Δημοκρατία του Νόβγκοροντ και τη Μοσχοβία. Πολλά από τα έργα του θεωρούνται θεμελιακά για τη ρωσική αγιογραφία, ενώ μεταξύ άλλων μαθητής του υπήρξε ο σπουδαίος Αντρέι Ρουμπλιόβ.
Ενώ η γενέτειρά του βίωνε τη φάση της οριστικής αποσύνθεσης λόγω της οθωμανικής περικύκλωσης, ο ανατολικός σλαβικός κόσμος βρισκόταν σε ανάκαμψη, απεξαρτώμενος από τους Μογγόλους της Χρυσής Ορδής που τον δυνάστευαν για ενάμιση αιώνα. Έτσι στα τριάντα του μετανάστευσε στο ακμάζον Νόβγκοροντ (τη μόνη μεγάλη ρωσική πόλη που δεν είχε κατακτηθεί ποτέ από τους Μογγόλους) και εικοσιπέντε χρόνια αργότερα στη Μόσχα. Η τεχνοτροπία του θεωρείται απαράμιλλη σε έκφραση και οι σύγχρονοί του τον περιέγραφαν με θαυμασμό ως «ζωγράφο με σκούπα», αναφερόμενοι στην ικανότητά του να δημιουργεί τοιχογραφίες πολύ μεγάλου μεγέθους, καθώς και ως «ευρυμαθή της φιλοσοφίας» λόγω της βαθιάς μόρφωσής του. Πολλές από τις τοιχογραφίες σώζονται μέχρι σήμερα, με κυριότερες αυτές στους ναούς της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος (Νόβγκοροντ), της Θείας Γέννησης, της Κοίμησης της Θεοτόκου και του Ευαγγελισμού (Κρεμλίνο της Μόσχας). Εκτός από διακοσμήσεις ναών ζωγράφιζε και εικόνες, όμως η σύγχρονη έρευνα εκφράζει αμφιβολίες για τα εάν είναι πραγματικά ο δημιουργός όλων των εικόνων που του αποδίδονται ή κάποιοι μεταγενέστεροι προσέθεσαν την υπογραφή του αργότερα, ώστε να ανεβάσουν την αξία τους.
Σημαντικότερη πηγή πληροφοριών για το βίο του Θεοφάνη αποτελεί ένα αντίγραφο αποσπασμάτων επιστολής του αγιογράφου Επιφάνιου του Σοφού, προς τον ηγούμενο του μοναστηριού του Σωτήρος Κύριλλου, που χρονολογείται το 17ο αιώνα. Από τον Επιφάνιο πληροφορούμαστε πως ο Θεοφάνης ήταν ελληνικής καταγωγής και πως πριν την άφιξή του στη Μόσχα εργάστηκε σε αρκετές πόλεις, όπως την Κωνσταντινούπολη, την Κριμαία, το Νόβγκοροντ και τη Γαλάτεια, ζωγραφίζοντας σε περισσότερες από 40 πέτρινες εκκλησίες. Στην επιστολή περιγράφεται ως φημισμένος σοφός και φιλόσοφος, καθώς και ως ο κορυφαίος αγιογράφος μεταξύ όλων.
Μερικά έργα και λίγα λόγια για αυτά
ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Τον Αύγουστο η Εκκλησία τιμά το τέλος της επίγειας ζωής της Παρθένου Μαρίας, τον θάνατο της την κοίμηση της όπως είναι πια γνωστή και σε αυτή τη λέξη περικλείονται το όνειρο, ηευλογία, η ειρήνη, η ηρεμία και η χαρά.
ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ
Ο Ιωάννης ο βαπτιστής, επικαλούμενος και Ιωάννης ο Πρόδρομος είναι άγιος και προφήτης του Χριστιανισμού. Ήταν σύγχρονος του Ιησού Χριστού και θεωρείται ότι με την διδασκαλία του προετοίμασε τον κόσμο να υποδεχθεί τον Μεσσία Ιησού, εξ ου και ο χαρακτηρισμός "Πρόδρομος". Η διδασκαλία του υπήρξε δηκτική ιδιαίτερα προς τις ανηθικότητες της όποιας εξουσίας, γεγονός που εξανάγκασε τελικά τον τότε τετράρχη της Γαλιλαίας Ηρώδη τον Αντύπα αρχικά να τον φυλακίσει και στη συνέχεια να τον θανατώσει δι΄ αποκεφαλισμού.
Ως βιβλικό πρόσωπο θεωρείται ότι βρίσκεται στο μεταίχμιο μεταξύ της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης. Και εις μεν την Παλαιά θεωρείται ως "Προφήτης" εις δε την Καινή ως "Πρόδρομος". Ο Ιωάννης αναφέρεται και από τους τέσσερις Ευαγγελιστές.
ΠΑΡΘΕΝΟΣ
Η Παναγία, η οποία συχνά αναφέρεται με το πραγματικό της όνομα Μαρία (Αραμαϊκά, Εβραϊκά: מרים, Μαριάμ) αλλά και ως Παρθένος Μαρία και Θεοτόκος, ήταν Εβραία από τη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας, η οποία σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη ήταν η μητέρα του Ιησού Χριστού. Οι Μουσουλμάνοι αναφέρονται στο πρόσωπό της επίσης αποκαλώντας την Παρθένο Μαρία αλλά και χρησιμοποιώντας τον προσδιορισμό Σαϊντά που σημαίνει 'Κυρία'. Η Παναγία κατέχει ιδιαίτερη θέση στην χριστιανική διδασκαλία και πίστη.
Οι αναφορές στο πρόσωπο της Παναγίας από την Καινή Διαθήκη ξεκινούν με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, δηλαδή την εμφάνιση στη Μαρία του Αρχαγγέλου Γαβριήλ και την μεταφορά της χαρμόσυνης είδησης ότι είναι η εκλεκτή για να φέρει στον κόσμο τον Υιό του Θεού, τον Ιησού Χριστό. Οι αναφορές συνεχίζονται καθ' όλη τη διάρκεια της περιγραφής της ζωής του Χριστού, από την Γέννηση μέχρι τη Σταύρωσή Του. Σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση, η Παναγία γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ. Ήταν κόρη του κτηνοτρόφου Ιωακείμ και της Άννας, που καταγόταν από το βασιλικό γένος του Δαυίδ. Η Άννα ήταν στείρα, όμως λύνεται η στειρότητα της και γεννάται η Παναγία. Η Εκκλησία εορτάζει το γεγονός αυτό της συλλήψεως στις 9 Δεκεμβρίου. Στα "απόκρυφα" κείμενα αναφέρονται τα Εισόδια, η Κοίμηση αλλά και η Ανάληψή της.
ΘΕΟΤΟΚΟΣ  ΤΟΥ ΝΤΟΝ
Αυτή είναι μια πιστή φωτογραφική αναπαραγωγή ενός πρωτότυπου δύο διαστάσεων έργο τέχνης.

ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ
Ίδρυμα και πρόωρη ιστορία
Σύμφωνα με Αρχικός εξιστορήστε κατά γράμμα, στον πρόωρο 11ος αιώνας, Antony, α Ελληνικός ορθόδοξος μοναχός από Μοναστήρι Esphigmenon Τοποθετήστε Athos, αρχικά από Liubech από Μεγάλο πριγκηπάτο Chernigov, επιστρεφόμενος Rus και εγκατεστημένος στο Κίεβο ως α ιεραπόστολος από τη μοναστική παράδοση σε Kievan Rus'. Επέλεξε το α σπηλιά στο Berestov τοποθετήστε ότι αγνοημένο Ποταμός Dnieper και μια κοινότητα των αποστόλων αυξήθηκε σύντομα. Πρίγκηπας Iziaslav του Κίεβου εξεχώρησε το σύνολο τοποθετεί στους μοναχούς Antonite που ίδρυσαν ένα μοναστήρι που χτίστηκε από τους αρχιτέκτονες από Κωνσταντινούπολη.

Κτήρια και δομές
Το Κίεβο Pechersk Lavra περιέχει τα πολυάριθμα αρχιτεκτονικά μνημεία, που κυμαίνονται από belltowers στους καθεδρικούς ναούς στα υπόγεια συστήματα σπηλιών και στην ισχυρή πέτρα τοίχοι οχυρώσεων. Η κύρια έλξη του Lavra περιλαμβάνει Μεγάλο Lavra Belltower, το ξεχωριστό feautre του ορίζοντα του Κίεβου, και Καθεδρικός ναός Dormition, μέσα Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, και πλήρως αναδημιουργημένος τα τελευταία χρόνια. Άλλοι εκκλησίες και καθεδρικοί ναοί του Lavra περιλαμβάνουν: Refectory εκκλησία, η εκκλησία όλων των Αγίων, Εκκλησία του λυτρωτή σε Berestove, η εκκλησία Exaltation του σταυρού, η εκκλησία της τριάδας, η εκκλησία του Nativity της Virgin, η εκκλησία της σύλληψης του ST Anne, και η εκκλησία της ζωή-δίνοντας άνοιξης. Το Lavra περιέχει επίσης πολλές άλλες κατασκευές, που περιλαμβάνουν: το ST Nicholas Monastery, η θεολογικός ακαδημία και ο σχολή του Κίεβου, και ο τοίχος Debosquette.

Εκκλησία του λυτρωτή σε Berestove

Κύριο άρθρο: Εκκλησία του λυτρωτή σε Berestove
Η εκκλησία του λυτρωτή σε Berestove βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του Κίεβου Pechersk Lavra. Κατασκευάστηκε στο χωριό Berestove στο γύρισμα του 11ου αιώνα κατά τη διάρκεια βασιλεύει του πρίγκηπα Vladimir Monomakh. Εχρησίμευσε αργότερα ως το μαυσωλείο της δυναστείας Monomakh, επίσης συμπεριλαμβανομένου Yuri Dolgoruki, ο ιδρυτής Μόσχα. Εντούτοις όντας εξωτερική όψη οι οχυρώσεις Lavra, η εκκλησία του λυτρωτή σε Berestove είναι μέρος του Κίεβου Pechersk Lavra σύνθετο.


Σπήλαια
Κύριο άρθρο: Κοντά στις σπηλιές
Τα σπήλαια του Κίεβου Pechersk Lavra είναι ένα πολύ σύνθετο σύστημα των στενών υπόγειων διαδρόμων (περίπου 1-1 ½ μέτρα ευρέως και 2-2 μέτρα ½ υψηλοί), μαζί με τα πολυάριθμα τέταρτα διαβίωσης και τα υπόγεια παρεκκλησια. Το 1051, η ηγουμένη Anthony υπάρξοντας εγκατεστημένος σε μια παλαιά σπηλιά σε ένας από τους λόφους που περιβάλλουν το Κίεβο Pechersk Lavra. Αυτή η σπηλιά αυξήθηκε προφανώς, με τις πολυάριθμες προσθήκες συμπεριλαμβανομένων των διαδρόμων και μιας εκκλησίας, και είναι τώρα αυτό που ξέρουμε ως Μακρινές σπηλιές. Το 1057, ο Anthony κινήθηκε προς μια σπηλιά κοντά Ανώτερο Lavra, αποκαλούμενος τώρα Κοντά στις σπηλιές.

Οι ξένοι ταξιδιώτες στους 16-17$ους αιώνες είχαν γράψει ότι οι κατακόμβες του Lavra τέντωσαν για τις εκατοντάδες χιλιόμετρα, φθάνοντας καθόσον Μόσχα και Novgorod,[3] όποιος είχε επιφέρει προφανώς στη γνώση του Κίεβου Pechersk Lavra σε όλο τον κόσμο.


Μουσείο
Το Κίεβο Pechersk Lavra είναι επίσης ένα από τα μεγαλύτερα ουκρανικά μουσεία στο Κίεβο. Η έκθεση είναι το πραγματικό σύνολο του ανωτέρου (Κοντά στις σπηλιές) και χαμηλότερος (Μακρινές σπηλιές) Εδάφη Lavra που στεγάζει περισσότερα από 100 αρχιτεκτονικά λείψανα του παρελθόντος. Η συλλογή μέσα στις εκκλησίες και οι σπηλιές περιλαμβάνουν τα άρθρα του πολύτιμου μετάλλου, των τυπωμένων υλών, των υψηλότερων πορτρέτων ιεροσύνης και των σπάνιων φωτογραφιών ιεραρχίας εκκλησιών. Η κύρια έκθεση περιέχει τα άρθρα από 16 νωρίς - 20 αιώνες θορίου που περιλαμβάνουν κάλυκες, crucifixes, και κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα από τους 16-19$ους αιώνες με τη ραπτική και κεντητική από τους ουκρανικούς κυρίους. Το υπόλοιπο της συλλογής αποτελείται από τα κομμάτια από το σπίτι εκτύπωσης Lavra και το εργαστήριο ζωγραφικής εικόνων Lavra. [4] Το μουσείο παρέχει επίσης τους γύρους κατακόμβες, που περιέχουν τα υπολείμματα των ορθόδοξων Αγίων ή των λειψάνων τους.

Μικροζητημάτατα
Η πρεσβεία της Ιταλίας βρέθηκε, από το 1994 ως το 1999 στο έδαφος του Lavra, μέσα στη μερίδα που ανήκει έπειτα στο ουκρανικό κράτος, μετά από την ανανέωση της οικοδόμησης φιλοξενώντας τα αρχαία λουτρά.

Κατά τη διάρκεια των σοβιετικών χρόνων, οι οργανισμοί οι Άγιοι που βάζουν στις σπηλιές αφέθηκαν αποκαλυμμένος λόγω της αμέλειας του καθεστώτος για τη θρησκεία. Εντούτοις, μετά από την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, προμηνύει καλύφθηκε με ένα ύφασμα και σε αυτήν την ημέρα παραμείνετε στο ίδιο κράτος[παραπομπή που απαιτείται].

Το Κίεβο Pechersk Lavra ονομάστηκε ένα από Επτά αναρωτιούνται της Ουκρανίας 21 Αυγούστου, 2007, βασισμένος στην ψηφοφορία από τους εμπειρογνώμονες και την κοινότητα Διαδικτύου.
ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου