αρχιτεκτονικη των εκκλησιων
Εκκλησία της αρχιτεκτονικής ή εκκλησιαστική αρχιτεκτονική αναφέρεται στην αρχιτεκτονική των κτιρίων των χριστιανικών εκκλησιών. Έχουν εξελιχθεί κατά τα δύο χιλιάδες χρόνια της χριστιανικής θρησκείας, εν μέρει από την καινοτομία και εν μέρει με τη μίμηση άλλων αρχιτεκτονικών στυλ, καθώς και ανταπόκριση στις μεταβαλλόμενες πεποιθήσεις, τις πρακτικές και τις τοπικές παραδόσεις. Χριστιανική αρχιτεκτονική περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα τόσο κοσμικό και θρησκευτικό στυλ από το θεμέλιο του Χριστιανισμού έως σήμερα, που επηρεάζουν το σχεδιασμό και την κατασκευή κτιρίων και δομών στο χριστιανικό πολιτισμό. Από τη γέννηση του χριστιανισμού μέχρι σήμερα, η πιο σημαντική περίοδο αλλαγών για τη χριστιανική αρχιτεκτονική και ο σχεδιασμός ήταν το γοτθικό καθεδρικό ναό .
Τόσο θεολογικές και πρακτικές επιρροές από την αρχιτεκτονική του ναού έχουν συμπεριλάβει ειδωλολατρική και κοσμικών κτιρίων και των άλλων θρησκειών. Κτίρια σε πρώτη προσαρμόστηκαν με βάση εκείνα που προορίζονταν αρχικά για άλλους σκοπούς, αλλά, με την άνοδο των ευδιακρίτως εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής, τα κτίρια εκκλησία ήρθε να επηρεάσει κοσμικό τα οποία έχουν ως πρότυπο συχνά θρησκευτική αρχιτεκτονική . Στον 20ο αιώνα, η χρήση νέων υλικών, όπως το σκυρόδεμα, καθώς και απλούστερες μορφές είχε ως αποτέλεσμα από το σχεδιασμό των εκκλησιών και, αναμφισβήτητα, η ροή της επιρροής έχει αντιστραφεί [ παραπομπή που απαιτείται ].
Atrium
Κατά την παλαιοχριστιανική Κοινοτήτων άρχισαν να χτίζουν εκκλησίες έσυραν σε ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό γνώρισμα των σπιτιών που προηγήθηκαν, το αίθριο , ή την αυλή με περιστύλιο γύρω από αυτό. Τα περισσότερα από αυτά τα αίθρια έχουν εξαφανιστεί. Ένα καλό παράδειγμα παραμένει στη Βασιλική του Σαν Κλεμέντε στη Ρώμη και το άλλο κτίστηκε το ρωμανικός περίοδο κατά Sant'Ambrogio, Μιλάνο . Οι απόγονοι αυτών των αιθρίων μπορεί να εξεταστεί με μεγάλη πλατεία σκήτες που μπορεί να βρεθεί δίπλα σε πολλούς ναούς, και τα τεράστια περίστυλη πλατείες ή piazze στο Βασιλικής του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη και του Αγίου Μάρκου στη Βενετία και το Camposanto (Ιερά Field) σε τον καθεδρικό ναό της Πίζας.
Βασιλική
Πρόωρη εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής δεν κατάρτισε μορφή του από τη ρωμαϊκή ναούς, καθώς ο τελευταίος δεν είχε μεγάλη εσωτερική τους χώρους στους οποίους λατρεύουν κοινότητες θα μπορούσαν να συναντηθούν. Ήταν η Ρωμαϊκή βασιλική , που χρησιμοποιούνται για τις αγορές συναντήσεις και τα δικαστήρια που παρείχε ένα υπόδειγμα για τη μεγάλη χριστιανική εκκλησία και ότι έδωσε το όνομά του στη χριστιανική βασιλική . Και οι δύο βασιλικές Ρωμαϊκή και Ρωμαϊκή λουτρά είχαν στον πυρήνα τους ένα μεγάλο θολωτό κτίριο με υψηλή οροφή, ενισχυμένος από κάθε πλευρά από μια σειρά χαμηλότερα τμήματά του ή μιας ευρείας στοές πέρασμα. Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό της βασιλικής ρωμαϊκής ήταν ότι και στα δύο άκρα είχε μια προβολή εξέδρα , ή αψίδα , ημικυκλικό χώρος στεγασμένος με μισό-θόλο. Αυτό ήταν όταν οι δικαστές Σάβ να κρατήσει δικαστήριο. Θα περάσει στην αρχιτεκτονική των ναών του ρωμαϊκού κόσμου και προσαρμόστηκε με διαφορετικούς τρόπους, ως χαρακτηριστικό του καθεδρικού ναού της αρχιτεκτονικής. [2]
Η παλαιότερη μεγάλες εκκλησίες, όπως ο καθεδρικός ναός του San Giovanni στο Laterano , στη Ρώμη, αποτελούνταν από ένα single-ended βασιλική με ένα aspidal τέλος και μια αυλή ή αίθριο, στο άλλο άκρο. Όπως χριστιανική λειτουργία αναπτυχθεί, λιτανείες έγινε μέρος της διαδικασίας. Η πομπική πόρτα ήταν εκείνη που οδήγησε από το απώτατο άκρο του κτιρίου, ενώ η θύρα που χρησιμοποιείται περισσότερο από το κοινό μπορούσε να είναι ότι στο επίκεντρο μια πλευρά του κτιρίου, όπως και σε μια βασιλική του νόμου. Αυτό συμβαίνει σε πολλές καθεδρικούς ναούς και εκκλησίες. [3]
Βήμα
Ως αριθμός των κληρικών αύξηση, η μικρή αψίδα που περιείχε το βωμό, ή τον πίνακα κατά την οποία τα μυστηριακής ψωμί και το κρασί προσφέρθηκαν στην ιεροτελεστία της Θείας Κοινωνίας , δεν ήταν αρκετή για να τους φιλοξενήσει. Ένα αυξημένο εξέδρα ονομάζεται Ιερού Βήματος αποτελούσαν μέρος του πολλές μεγάλες εκκλησίες basilican. Στην περίπτωση του Αγίου η Βασιλική του Πέτρου και της San Paolo Fuori le Mura (του Αγίου Παύλου έξω από τα τείχη) στη Ρώμη, αυτό το ιερό βήμα επεκτείνεται πλευρικά πέρα από την κύρια αίθουσα συνεδρίασης, που αποτελούν δύο σκέλη, ώστε το κτίριο πήρε το σχήμα Τ με προβολή αψίδα. Από αυτή την αρχή, το σχέδιο της εκκλησίας αναπτύχθηκε στη λεγόμενη Λατινικής Σταυρού που είναι η μορφή των περισσοτέρων δυτικών καθεδρικοί ναοί και μεγάλες εκκλησίες. Οι κεραίες του σταυρού ονομάζονται εγκάρσιο κλίτος . [3]
Μαυσωλείο
Μία από τις επιρροές στην αρχιτεκτονική των ναών ήταν το μαυσωλείο . Το μαυσωλείο μιας ευγενικής ρωμαϊκής ήταν μια τετράγωνη ή κυκλική θολωτή κατασκευή η οποία στεγάζεται μία σαρκοφάγος . Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος χτίστηκε για Costanza κόρη του ένα μαυσωλείο που έχει μια κυκλική κεντρικό χώρο που περιβάλλεται από ένα χαμηλότερο περιπατητική ή πέρασμα χωρίζονται με κιονοστοιχία. Santa Costanza ταφής »τόπου έγινε τόπος λατρείας, καθώς και ένα τάφο. Είναι ένα από τα πρώτα κτίρια εκκλησία που ήταν σε κεντρικό επίπεδο, και όχι κατά μήκος προγραμματιστεί. Ο Κωνσταντίνος ήταν επίσης υπεύθυνη για την κατασκευή της εγκυκλίου, μαυσωλείο-όπως Εκκλησία του Παναγίου Τάφου στην Ιερουσαλήμ , η οποία με τη σειρά τους επηρέασαν το σχέδιο του αριθμού των κτιρίων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που κατασκευάζονται στη Ρώμη για να στεγάσει τα λείψανα του πρωτο-μάρτυρος Στεφάνου , San Stefano Rotondo και η Βασιλική του San Vitale στη Ραβέννα.
Αρχαία κυκλική ή πολυγωνική εκκλησίες είναι σχετικά σπάνιες. Ένας μικρός αριθμός, όπως η Temple Church, στο Λονδίνο χτίστηκαν κατά τη διάρκεια των Σταυροφοριών στη μίμηση της Εκκλησίας του Αγίου Τάφου ως μεμονωμένα παραδείγματα στην Αγγλία, τη Γαλλία και την Ισπανία. Στη Δανία, όπως εκκλησίες στην ρωμανικός στυλ είναι πολύ πιο πολυάριθμα. Σε ορισμένα μέρη της Ανατολικής Ευρώπης, υπάρχουν επίσης και ο στρογγυλός πύργος-όπως εκκλησίες της ρωμανικός περίοδο αλλά είναι γενικά παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και της μικρής κλίμακας. Αλλοι, όπως η Ροτόντα του Αγίου Μαρτίνου στο Vishegrad, στην Τσεχική Δημοκρατία, λεπτώς λεπτομερείς.
Η κυκλική ή πολυγωνική μορφή προσφέρθηκε για αυτά τα κτίρια μέσα σε συγκροτήματα εκκλησία που εκτελούν μια λειτουργία στην οποία είναι επιθυμητό για τους ανθρώπους να στέκονται ή κάθονται γύρω, με μια κεντρική εστίαση, παρά μια αξονική μία. Στην Ιταλία, η κυκλική ή πολυγωνική μορφή χρησιμοποιήθηκε καθ 'όλη τη μεσαιωνική περίοδο για βαπτιστήρια, ενώ στην Αγγλία ήταν προσαρμοσμένα για τα σπίτια κεφάλαιο. Στη Γαλλία, η τρίκλιτη πολυγωνικό σχέδιο προσαρμόστηκε το ανατολικό τερματικό σταθμό και στην Ισπανία την ίδια μορφή χρησιμοποιείται συχνά ως παρεκκλήσι.
Άλλα από Santa Costanza και Άγιο Στέφανο, υπήρχε μια άλλη σημαντική θέση της λατρείας στη Ρώμη, που ήταν επίσης εγκύκλιο, η συντριπτική Αρχαία Ρωμαϊκή Pantheon , με κύκλους της πολυάριθμες άγαλμα γεμάτο. Και αυτό ήταν να γίνει μια χριστιανική εκκλησία και δανείζο υν το στυλ της για την ανάπτυξη της αρχιτεκτονικής καθεδρικό ναό. [
Οι ανομοιότητες της Δυτικής και της Ανατολικής Εκκλησίας Αρχιτεκτονική
Η περίοδος αυτή διαπίστωσε τη διαίρεση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας κατά τον τέταρτο αιώνα μ.Χ., με αποτέλεσμα η χριστιανική τελετουργία εξελίχθηκε σαφώς στις διάφορες μισά της πρώην Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Το τελικό σπάσιμο ήταν το μεγάλο σχίσμα του 1054, αλλά η διαφορά είχε αρχίσει πολύ πριν από αυτήν. Ορθόδοξες εκκλησίες ήταν συχνά ως πρότυπο, ως προς το σχέδιό τους, επί ίσοις ένοπλη σταυρό - το λεγόμενο ελληνικό σταυρό. εσωτερικών τους χαρακτηρίστηκαν από τη διαίρεση του κτιρίου από το τέμπλο μια οθόνη στην οποία ήταν κρεμασμένα ιερό εικόνες και το οποίο χώρισε τον βωμό από το σώμα της Εκκλησίας.
Η ιστορία της αρχιτεκτονικής εκκλησία χωρίζεται σε περιόδους και σε χώρες ή περιοχές και από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις. Το θέμα περιπλέκεται από το γεγονός ότι τα κτίρια που παρουσιάζονται για ένα σκοπό μπορεί να έχουν επαναχρησιμοποιηθεί για άλλη? Ότι οι νέες τεχνικές οικοδόμησης μπορεί να επιτρέπει τις αλλαγές στο ύφος και το μέγεθος? Ότι οι αλλαγές στη λειτουργική πράξη μπορεί να οδηγήσει στην μετατροπή των υφιστάμενων κτιρίων και ότι, ένα κτίριο που χτίστηκε από μία θρησκευτική ομάδα μπορεί να χρησιμοποιηθεί από μια ομάδα διάδοχο με διαφορετικούς σκοπούς.
Από την εκκλησία σπίτι στην εκκλησία
Από την πρώτη μέχρι τις αρχές του τέταρτου αιώνα οι περισσότερες χριστιανικές κοινότητες λατρευόταν σε ιδιωτικές οικίες, συχνά κρυφά. Μερικές εκκλησίες Ρωμαίος, όπως η Βασιλική του San Clemente Ρώμης, είναι χτισμένο πάνω ακριβώς από τα σπίτια όπου πρώτοι Χριστιανοί λάτρευαν. πρώιμη Ρωμαϊκή Οι εκκλησίες Άλλα ενσωματωμένα στις ιστοσελίδες των χριστιανικών μαρτυρίου ή στην είσοδο του κατακόμβες όπου οι χριστιανοί έχουν ταφεί. Η πρώτη πολύ μεγάλη χριστιανικοί ναοί χτίστηκαν στη Ρώμη και έχουν τις ρίζες τους στις αρχές του 4ου αιώνα, όταν ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος νομιμοποίησε πρώτο Χριστιανισμό. Αρκετές από τις μεγαλύτερες εκκλησίες της Ρώμης, ιδίως Santa Maria Maggiore και San Giovanni στο Laterano , έχουν την ίδρυσή τους από τον 4ο αιώνα. Είναι San Giovanni (Αγίου Ιωάννη) και όχι το πιο διάσημο Αγ. η Βασιλική του Πέτρου που είναι ο καθεδρικός ναός της Ρώμης. Του Αγίου Πέτρου είναι επίσης του 4ου αιώνα ιδρύματος, αν και τίποτα δεν του που εμφανίζεται πάνω από το έδαφος. [2]
ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ
