ΑΧ !!! ΠΌΣΟ ΤΟ ΘΈΛΩ...

ΑΧ !!! ΠΌΣΟ ΤΟ ΘΈΛΩ...

Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι  σε αυτήν την ερώτηση θα απαντούσαν ναι. Το να είσαι παιδί είναι πολύ ωραίο. Αυτά τα χρόνια της ανεμελιάς πρέπει να τα ζει κάθε άνθρωπος. Όσους και αν ρωτήσω το ίδιο θα μου πουν. ΄΄Μακαρη να γινόταν να γυρνούσα τον χρόνο πίσω, ποσό θα το ήθελα αυτο΄΄. Τα χρόνια της ανεμελιάς της ξεκούρασης της Χαράς, τα χρόνια που δεν σε νοιάζει για το τι θα πουν οι άλλοι για σένα, και το πως θα σε κρίνουν. Σε κανέναν άνθρωπο δεν πρέπει να το στερήσουμε αυτό. Κάποιοι γονείς, βάζουν από μικρή ηλικία τα παιδιά τους στην εργασία ή ακόμα και τα ξυλοκοπούν, δεν τα αφήνουν να παίζουν ανέμελα, δεν τα αφήνουν να χαμογελούν. ΌΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΈΧΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΊΩΜΑ ΑΥΤΌ. Τέλος  όλοι άνθρωποι όσο και αν έχουμε μεγαλώσει είμαστε παιδιά, δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό, παρά τα χιλιάδες προβλήματα μας πρέπει να γελάμε και να χαιρόμαστε το κάθε λεπτό που περνάει.

Γ. ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: Η υπερπροστασία αφήνει ανώριμα τα παιδιά

Ένα άλλο πάλι, που βλάπτει τα παιδιά, είναι η υπερπροστασία, δηλαδή η υπερβολική φροντίδα, η υπερβολική αγωνία κι άγχος των γονέων. Ακούστε ένα περιστατικό.
Μια μητέρα μου παραπονιόταν ότι το παιδί της, πέντε χρονώ, δεν υπάκουε. Της έλεγα, «εσύ φταίεις», αλλά δεν το καταλάβαινε. Κάποια φορά επήγαμε με την μητέρα αυτήν ένα περίπατο στη θάλασσα με τ’ αυτοκίνητο της. Είχε μαζί της και το παιδί. Σε λίγο ο μικρός ξέφυγε απ’ το χέρι της κι έτρεξε προς τη θάλασσα.
Υπήρχε, μάλιστα, ένας σωρός από άμμο κι απ’ την πίσω πλευρά του απότομα απλωνόταν η θάλασσα. Η μητέρα αγχώθηκε, ήταν έτοιμη να φωνάξει, να τρέξει, διότι είδε τον μικρό στην κορυφή του σωρού, μ’ απλωμένα τα χέρια να κάνει ισορροπία.
Εγώ την καθησύχασα, της είπα και γύρισε την πλάτη προς το παιδί και λίγο λοξά παρακολουθούσα. Όταν ο μικρός απελπίσθηκε να προκαλεί την μητέρα του, για να την τρομάξει και να φωνάξει, όπως συνήθως, σιγά σιγά κατέβηκε ήσυχος και μας επλησίασε. Αυτό ήταν! Τότε πήρε η μητέρα το μάθημα της σωστής αγωγής.
Μια άλλη μητέρα παραπονιόταν για τον μοναχογιό της ότι δεν έτρωγε όλα τα φαγητά και κυρίως το γιαούρτι. Ο μικρός ήταν περίπου τριώ χρονώ και την επαίδευε την μάνα καθημερινά. Της λέγω: 
«Θα κάνεις το εξής. Θ’ αδειάσεις το ψυγείο απ’ όλα τα τρόφιμα. Θα το γεμίσεις με ορισμένη ποσότητα γιαούρτι. Θα ταλαιπωρηθείτε και οι γονείς για μερικές ημέρες. Ήλθε η ώρα του φαγητού; Θα δώσεις στον Πέτρο γιαούρτι. Δεν θα το φάει. Το βράδυ το ίδιο, την άλλη μέρα το ίδιο. Ε, μετά θα πεινάσει, κάτι θα δοκιμάσει. Θα κλάψει, θα φωνάξει. Θα τα υποστείτε. Μετά θα το φάει ευχαρίστως».
Έτσι συνέβηκε κι έγινε το γιαούρτι το καλύτερο φαγητό για τον Πέτρο.
Δεν είναι δύσκολα αυτά. Κι όμως πολλές μητέρες δεν τα καταφέρνουν και δίδουν πολύ αρνητική αγωγή στα παιδιά τους. Μητέρες που κάθονται πάνω απ’ τα παιδιά τους συνεχώς και τα καταπιέζουν, δηλαδή τα υπερ προστατεύουν, απέτυχαν στο έργο τους. Ενώ πρέπει ν’ αφήνεις το παιδί μόνο του να ενδιαφερθεί για την πρόοδό του.
Τότε θα πετύχεις. Όταν κάθεσαι συνεχώς από πάνω τους, τα παιδιά αντιδρούν. Αποκτούν νωθρότητα, μαλθακότητα και συνήθως αποτυγχάνουν στη ζωή. Είναι ένα είδος υπερπροστασίας, που αφήνει ανώριμα τα παιδιά.
Πριν από λίγες ημέρες ήλθε απελπισμένη μια μητέρα για τις συνεχείς αποτυχίες του γιου της στις εισιτήριες εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο. Άριστος μαθητής στο δημοτικό, άριστος στο γυμνάσιο, άριστος στο λύκειο. Στη συνέχεια αποτυχίες, αδιαφορία του παιδιού, αντιδράσεις περίεργες.
«Εσύ φταίεις, της λέω της μάνας, κι είσαι και μορφωμένη! Τι θα έκανε το παιδί; Πίεση, πίεση, πίεση όλα τα χρόνια, ”να είσαι πρώτος, να μη μας ντροπιάσεις, να γίνεις  μεγάλος στην κοινωνία….”. τώρα κλώτσησε, δεν θέλει τίποτα. Να σταματήσεις αυτή την καταπίεση και την υπερπροστασία και θα δεις που το παιδί τότε θα ισορροπήσει.
Τότε θα προχωρήσει, όταν τ’ αφήσεις ελεύθερο».


Απο: http://agiosmgefiras.blogspot.com/2011/06/blog-post_4601.html

Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΩΝ ΝΑΡΚΟΤΙΚΩΝ

             
Είμαι 15 χρονών και ζώ στον Πειραιά.Στην σημερινή εποχή χιλιάδες άνθρωποι πέφτουν στην παγίδα των ναρκωτικών.Θα μπορούσα να αρχίσω λέγοντας ότι το πρόβλημα των ουσιών είναι κατά πλείστον πρόβλημα των ανθρώπων νεώτερης ηλικίας.Γνωρίζω παιδιά ακόμα και στην ηλικία μου, και μεγαλύτερα που είναι χρήστες ναρκωτικών.Συνήθως τα παιδιά πέφτουν σε αυτές τις ουσίες, διότι η οικογένεια δεν δείχνει την απαραίτητη προσοχή σε αυτά τα παιδιά.Οι νέοι αυτοί αφήνονται στα χέρια άλλον(εμπόρων ναρκωτικών κ.α.), και δίνουν την ζωή τους για τα ναρκωτικά.θλίβομαι πραγματικά όταν βλέπω αυτά τα παιδιά με κομμένα τα πόδια, και στο σώμα τους παντού τρύπες από τις ένεσης, να ζητιανεύουν η και να κλέβουν για να πάρουν την δόση τους.Για την κατάσταση των παιδιών αυτών φταίμε όλοι μας.  Ας φροντίσει η πολιτεία και εμείς για αυτά τα παιδιά, και ας μην τα αφήσουμε στο έλεος του Θεούς.Αυτά δεν καταλαβαίνουν το κακό που προκαλούν στον εαυτό τους.




Γι΄ αυτό πρόσεξε τις εξαρτήσεις! Μείνε σωματικά και ψυχικά ελεύθερος!


Ο ΘΕΟΣ ΜΑΣ ΈΔΩΣΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΓΙΑ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΜΕ



Ετσι έχουν καταντιση την νεολαία μας 

Σε κάποια θλιμμένη μητέρα, για τα κακά παιδιά...

Σε κάποια θλιμμένη μητέρα, για τα κακά παιδιά...

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΧΡΙΔΟΣ

Σε κάποια θλιμμένη μητέρα, για τα "κακά" παιδιά

Παραπονείστε, αλίμονο, για τα ίδια σας τα παιδιά! Εκτός από το σχολείο τους, πληρώνατε ιδιαίτερους δασκάλους για να τα διδάξουν να παίζουν πιάνο και να μιλούν γαλλικά. Και τώρα σας έχουν πάρει το κεφάλι με το πιάνο. Και όταν μεταξύ τους μιλάν τα γαλλικά, κοροϊδεύουν.

Νοιώθετε ότι συζητούν άσχημα για το πρόσωπό σας. Κάποιο Σάββατο θελήσατε να πάτε στο κοιμητήριο για να κάνετε τρισάγιο στο μεγαλύτερο γιό σας που σκοτώθηκε στον πόλεμο. Το ανακοινώσατε στα παιδιά σας μα εκείνα δεν ακολούθησαν στο τρισάγιό σας αλλά από το κρεββάτι κάθισαν στο πιάνο και άρχισαν να παίζουν.
-Παιδιά, τους είπατε, σήμερα δεν τραγουδάμε, σήμερα έχουμε το μνημόσυνο του μακαρίτη του Μίρκο.
-Μα να, εμείς του παίζουμε το πένθιμο εμβατήριο! Απάντησαν και γέλασαν δυνατά.

Και εσείς πήγατε μόνη, όπως γράφετε από το ένα νεκροταφείο στο άλλο νεκροταφείο, κλαίοντας και θρηνώντας σε όλο το δρόμο.

Ας είχατε φροντίσει στον καιρό τους, να πάρετε για τα παιδιά σας, ιδιαίτερο παιδαγωγό που θα τα δίδασκε να συμπεριφέρονται κατά το νόμο του Θεού!

Θα είχατε τώρα παιδιά και όχι μαϊμούδες και παπαγάλους. Γιατί και οι μαϊμούδες μαθαίνουν να παίζουν πιάνο και οι παπαγάλοι να μιλούν, αλλά αγωγή κατά το νόμο του Θεού μπορούν να μάθουν μόνο οι υιοί και οι θυγατέρες των ανθρώπων.

Λέγεται ότι κάποτε μια μητέρα, σύζυγος βογιάρου, ήρθε στον Άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ και του παραπονέθηκε ότι οι δάσκαλοι δεν μαθαίνουν καλά στα παιδιά της τη γαλλική γλώσσα, ρωτώντας τον τι να κάνει. Τότε ο άγιος εκείνος άνθρωπος της είπε: «εσύ μανούλα μου, μάθε καλλίτερα τα παιδιά σου πώς να προσεύχονται στο Θεό και εκείνα θα μάθουν αργότερα πιο εύκολα τα γαλλικά».

Στα παιδιά λοιπόν, πρέπει να διδάσκουμε πρώτα εκείνο που είναι το πιο σπουδαίο επειδή, ότι μαθαίνουμε στα νιάτα μας, δύσκολα το ξεχνάμε.Δευτερεύοντα πράγματα μπορούμε να μάθουμε και ύστερα, μα και αν ακόμα ξεχαστούν, δεν είναι μεγάλη η ζημία. Αν όμως δεν διδαχτούμε τα σημαντικότερα πράγματα, ή τα διδαχτούμε ελλιπώς, ή τα μάθουμε και ύστερα τα ξεχάσουμε, τότε, οι ήχοι του πιάνου πνίγουν την προσευχή και η γαλλική προφορά χρησιμοποιείται για να κοροϊδέψουμε τους γονείς!

Ο αγαθός Θεός ας είναι βοηθός σας. Τώρα είναι δύσκολο να σας δώσω συμβουλή. Όταν η καρδιά θολώσει, είναι δυσκολότερο να την καθαρίσεις ακόμη και από το πιο θολωμένο χείμαρρο. Υπομείνετε και προσεύχεσθε στον Θεό για τα παιδιά σας. Με την υπομονή, λίγο-λίγο ίσως καταφέρετε να τα φέρετε σε ντροπή και με την προσευχή θα ζητήσετε τη βοήθεια του Παντοδυνάμου να καθαριστεί η καρδιά των παιδιών σας. Μα πριν απ' όλα, να μετανοήσετε ενώπιόν Του, επειδή πρωτίστως στα παιδιά σας δεν μάθατε το νόμο Του.

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς Επισκόπου Αχρίδος 1956

ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ 

ΕΚΔΟΣΕΙΣ"ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ

Οι έφηβοι που αθλούνται μένουν μακριά από το τσιγάρο

Οι έφηβοι που συμμετέχουν σε ομαδικά αθλήματα είναι λιγότερο πιθανόν να καπνίσουν. Ωστόσο, ο αθλητισμός δεν μπορεί να νικήσει την επιρροή που έχει ο κινηματογράφος ως προς το τσιγάρο, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύεται «Αrchives of Ρediatrics and Αdolescent Μedicine». Και άλλες έρευνες έχουν δείξει ότι οι εικόνες και τα πρότυπα που προβάλλουν τα ΜΜΕ μπορεί να επηρεάσουν τις πιθανότητες να αρχίσει το κάπνισμα ένας έφηβος. Στη μελέτη της Ιατρικής Σχολής του Ντάρτμουθ στο Νιου Χαμσάιρ σε περισσότερα από 2.000 παιδιά 9-14 ετών που τέθηκαν υπό ιατρική παρακολούθηση για 7 χρόνια, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσα δεν συμμετείχαν σε ομαδικά αθλήματα είχαν διπλάσιες πιθανότητες να καπνίσουν ως έφηβοι. Ωστόσο, όταν οι επιστήμονες μελέτησαν τις επιδράσεις του καπνίσματος μέσω των ταινιών διαπίστωσαν ότι ο κινηματογράφος επηρεάζει όλους τους εφήβους, ανεξαρτήτως τού αν αθλούνται ή όχι. Η μελέτη έρχεται να προσθέσει νέα στοιχεία για την ανάγκη περιορισμού στο ελάχιστο του καπνίσματος των εφήβων μέσα από κοινωνικά πρότυπα που προβάλλουν τα ΜΜΕ. Οι έφηβοι που έλαβαν μέρος στην έρευνα συμπλήρωσαν ερωτηματολόγιο για τις κινηματογραφικές ταινίες που είχαν παρακολουθήσει, τη συμμετοχή τους σε ομαδικά αθλήματα σε ηλικίες 16-21 ετών. Γενικά, όσο περισσότερες σκηνές με τσιγάρο έβλεπαν τόσο περισσότερες ήταν οι πιθανότητες να αρχίσουν το κάπνισμα. Όσα παιδιά είχαν εκτεθεί εντονότερα σε σκηνές με τσιγάρο είχαν κατά 63% περισσότερες πιθανότητες να αρχίσουν να καπνίζουν συγκριτικά με συνομηλίκους τους που είχαν παρακολουθήσει ελάχιστες σκηνές. ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ